Sophie de geest

Sophie de geest.

Er was eens een geest die hete Sophie. Op een dag ging Sophie de geest naar de dierentuin, om haar vriendin Anne te bezoeken. Ze zag een hele mooi roze vlinder, Sophie de geest kenden haar niet maar de vlinder kenden Sophie dus wel.

De vlinder zei ‘Hoi Sophie!’

Sophie schrok zich rot en zei bang ‘Hoe heet jij?’
De vlinder zei met een piepstemmetje ’Jessa’
Sophie de geest liep door,
Toen kwam ze eindelijk haar vriendin Anne de beer tegen,
Anne de beer had een dooie vis in haar bond en een tutu aan.
Ze zat bedroefd op een steen,
‘Wat is er?’ vroeg Sophie de geest.
De beer keek op en zei bedroefd: ‘ze hebben mijn een wieler  meegenomen’
Anne barstte in huilen uit ‘het was mijn man mijn vrouw mijn kind alles tegelijk en nu is ie weg’
Sophie voelde zich rot omdat haar vriendin huilde.
Maar toen toen had ze een idee.
Ze ging naar de fietsenmaker, daar zag ze een mooi roze eenwielertje.
'DIE DIE DIE dat ja dat is hem' schreeuwde Sophie kocht het eenwielertje en Anne was weer blij, maar de fietsenmaker keek heel raar op haar naamkaartje stond: CHIMENE
Sophie schrok ze kende die man maar waarvan ook al weer?
Oh, nee! Ze moest hier snel weg zijn dat dat was de geestenjager die jaagt al jaren lang op geesten!!!
Sophie probeerde onopvallend weg te komen, maar ja dat gaat lekker op een mini fietsje. Nu had Chimène het door ze rende achter Sophie aan en toen…

Gaf Chimène Sophie en zoen, dat is de manier om geesten te vangen.
Maar ineens het werkte niet het was een wonder,
En uiteindelijk bleek het een droom te zijn van Sophie de geest.
van: Evi